Location: Home > Gecharterde sleepboten > Praia Grande

Praia Grande


"Praia Grande" 1953 IMO 5283580

Gebouwd bij CUF – Cia., Uniao Fabril, Lissabon.

Bouwnr. 130.

L x B x D = 48,37 x 9,20 x 4,50 m. 513 BRT.

1 schroef.

2t. 8 cilinder dieselmotor van Shulzer-Winterthur (type 8TD36). 1360 pk.

1953: "Praia Grande", Sociedade Geral de Comércio, Indústia e Transportes, Lissabon.

19??: "Praia Grande", Onder management Wijsmuller, IJmuiden.

1961

In oktober 1961 arriveerden de "Praia Grande" en Praia de Adraga" met de "Panaghia T"(1942 – 9.812 Brt.) op sleeptouw, vanuit de de haven van Recife - Brazilië in de haven van IJmuiden.

De "Praia Grande" vertrok met de bulkcarrier "Arcturus" ex "James B.Wood" (1906 – 7.159 Brt.) op sleeptouw vanuit de haven van Toronto – Canada naar Grimstad – Noorwegen.

Eind november 1961 werd een haven van de Canarische Eilanden opgezocht om de schade die de "James B.Wood" had opgelopen tijdens slecht weer te herstellen.

Na herstel van de schade vervolgde de "Praia Grande" haar sleepreis.

Op 11 januari 1962 brak, tijdens slecht weer, de sleeptros en zonk de "James B.Wood" op de positie 46.10 Noord en 8.50 West.

1962

19 Juli 1962 begon de "Praia da Adraga" aan een sleepreis, met een droogdok, vanuit de haven van Horten – Noorwegen naar Djedda – Saudi-Arabië.

Op 23 juli 1962 begon tijdens slecht weer het droogdok water te maken en op 24 juli 1962 zonk het droogdok op 50 mijl Noord Noord West van Terschelling.

1963

Op 22 december 1963 brak er, op de positie 35.00 Noord en 15.15 West, aan boord van het passagiersschip "Lakonia" brand uit.
De sleepboten "Hercules", "Poolzee", "Praia Grande" en "Praia da Adraga" proberen het vuur te bestrijden. Op 29 december 1963 zonk de "Lakonia" op de positie 35.56 Noord en 10.00 West.

Laatste tocht en ondergang:

De "Lakonia" vertrok op 19 december 1963 uit de haven van Southampton voor een kerstcruise, naar de Canarische eilanden, waarbij de "Lakonia" onder andere Madeira zou aanlopen. Er waren 646 passagiers en 376 bemanningsleden aan boord, 1022 in totaal.

De meeste passagiers waren Brits, en de bemanning bestond voornamelijk uit Grieken en Duitsers. De kapitein was de 53-jarige Griek Mathios Zarbis.

De "Lakonia" had na het grote onderhoud een reddingssloepentest ondergaan en was een dag voor vertrek goedgekeurd bij een veiligheidsinspectie door het Britse ministerie van Transport. De "Lakonia beschikte over een Grieks certificaat van deugdelijkheid.

De eerste drie dagen van de cruise verliepen zonder noemenswaardige incidenten. Overdag werd tennis gespeeld op het dek en gekaart in de salons.

Op 22 december, rond 22.00 uur. ontdekte een steward dikke rook die onder de deur van de scheepskapsalon vandaan kwam. Toen hij de deur opende, ontdekte hij dat de kapsalon compleet in lichtelaaie stond.

Het vuur breidde zich snel uit door het gangpad. De steward en een toegesnelde collega probeerde tevergeefs het vuur met brandblussers te lijf te gaan, maar het was te laat: de brand verspreide zich snel over de passagiers dekken.

Op het ogenblik dat de brand uitbrak bevonden de meeste passagiers zich in de balzaal waar zich op dat ogenblik het 'Tropical Tramps Ball' afspeelde.

Kapitein Zarbis probeerde via de intercom de passagiers te waarschuwen, maar door de brand was het intercom systeem onklaar geraakt.

Toen rond 23.30 uur de balzaal met rook gevuld raakte, stopte de band met spelen en probeerde cruise director George Hebert de angstige passagiers naar het buitendek te leiden. Binnen 10 minuten stond het gehele passagiersdek in brand.

Veel passagiers die vroeg te bed waren gegaan, ontdekten dat ze niet aan de brand konden ontsnappen. De opdracht om naar de dinerzaal te gaan om daar nadere instructies af te wachten, werd door de meesten genegeerd, daar die aan de andere kant van de vuurhaard lag.

Eveneens om 23.30 uur gaf de eerste radio officier Antonios Kalogridis een eerste noodsignaal: Snel verspreidende brand. We treffen voorbereidingen om het schip te verlaten. Verleen onmiddellijk assistentie. Help ons alstublieft.
Kalogradis verzond een laatste bericht om 00.22 uur, net voordat de radiokamer vlam vatte: SOS van de "Lakonia", laatste keer. Ik kan niet langer dit station bemannen. We verlaten het schip. Onmiddellijke assistentie alstublieft. Help ons alstublieft.

Een brandweerploeg van zes man probeerde ondertussen de brand te blussen, maar deze had inmiddels de machinekamers bereikt en verschillende tanks begonnen te ontploffen. De dikke rook had inmiddels de laatste passagiers genoopt hun toevlucht op dek te zoeken.

De kapitein gaf om 01.00 uur het bevel om naar de reddingsboten te gaan en het schip te verlaten. Verdwaasde passagiers, sommigen in pyjama's, anderen in avondgewaad en al dan niet met juwelen behangen, probeerden hun weg naar de reddingsboten te vinden.

Enkele bemanningsleden probeerden ondertussen passagiers te redden die in hun cabines door her vuur ingesloten waren. De scheeps badmeester en een steward lieten zich met een touw over de reling van het schip afdalen om passagiers via de patrijspoorten naar buiten te hijsen.

De evacuatie van de passagiers bleek dramatisch moeilijk te zijn. Enkele reddingsboten waren al verbrand voordat ze neergelaten konden worden. Twee reddingsboten kwamen verkeerd neer, waardoor alle inzittenden in het water belandden; één omdat de boot slechts aan één zijde werd neergelaten, de andere doordat de davits afbraken.

De kettingen waarmee de boten bevestigd zaten, bleken in veel gevallen verroest. Uiteindelijk wist slechts de helft van de reddingsboten weg te komen en de helft daarvan had nauwelijks mensen aan boord.

Sommige mensen probeerden van de "Lakonia" af te duiken, maar raakten de scheepsromp en waren al dood voordat ze in het water geraakten. Toen alle boten weg waren, lag de zee nog vol met mensen en  waren er nog zo'n 100 mensen aan boord van het brandende schip.

De brand aan boord van de "Lakonia" woekerde voort en de explosies deden het schip vervaarlijk schudden. Zij die nog aan boord waren verzamelden zich in het door glas omringde winkelcentrum de "Agora".

Na een paar uur waren de vlammen zo dicht genaderd dat er geen andere optie was dan het water en via touwladders en kabels liet men zich in zee vallen. Op een gegeven ogenblik werden ook de gangboorden neergelaten en liep men daarover direct de zee in.

Om 03.30 uur kwam het eerste reddende schip aanzetten. Het Argentijnse passagiersschip de "Salta", onderweg vanuit Genua naar Buenos Aires nam 475 drenkelingen op. Even later arriveerde de Britse tanker "Montcalm".
In de uren die volgden kwamen het Belgische schip de "Charlesville", de Braziliaanse vrachtboot "Rio Grande", het Britse passagiersschip "Stratheden" en de Panamese vrachtschip "Mehdi" deelnemen aan de reddingsactie.

Al deze schepen zochten het water af op zoek naar overlevenden. De Amerikaanse luchtmacht stuurde 4 C-54's van de basis Lajes op de Azoren, deze wierpen reddingsvlotten en overlevingskits naar de drenkelingen.

De meeste overlevenden werden naar de haven van Madeira vervoerd, enkele anderen, waaronder kapitein Zarbis werden naar de haven van Casablanca gebracht.

Uiteindelijk bleken er 128 van de 1022 opvarenden de ramp niet overleefd te hebben: 98 passagiers en 30 bemanningsleden kwamen om. Van de slachtoffers zijn er uiteindelijk 53 door de brand om het leven gekomen, de anderen zijn verdronken of aan onderkoeling gestorven.

Op dinsdag 24 december maakte de "Lakonia" een slagzij van zo'n 10 graden, terwijl het vuur nog voortwoekerde. Het elegante witte schip dat Southampton een paar dagen eerder had verlaten, was nu niet meer dan een uitgeblakerde zwarte romp, de brug en de passagiersdekken waren ingestort.

De Noorse sleepboot "Hercules" met assistentie van de sleepboten "Elbe" en "Praia Grande" slaagde erin een sleepverbinding te maken en begonnen de resten van de "Lakonia" naar Gibraltar te slepen.

De zee was woelig en toen het weer enkele dagen later verslechterde, was het opeens snel afgelopen.

De slagzij verergerde en rond het middaguur van zondag 29 december 1963 begon de "Lakonia te zinken. Het einde kwam uiteindelijk snel: binnen drie minuten kapseisde het schip over de stuurboordzijde en verdween in de golven, zo'n 370 km zuidwestelijk van Lissabon en 400 km ten westen van Gibraltar.

Het wrak ligt op 1200 vadems diep in positie 35.56 N / 10.00 W.

1965


De Canadese destroyer "HMCS Sioux"(1944 – 1.808 Brt.) werd door de "Praia Grande" op 28 augustus 1965, vanuit Canada, afgeleverd in de haven van La Spezia – Italië bij een sloopwerf.

Op 15 september 1965 arriveerde de "Praia Grande", met de "Hermes"(1956 – 500 Brt.) op sleeptouw in de haven van Rotterdam.

17 september vertrok de "Praia Grande" vanuit de haven van Rotterdam naar de haven van Sevilla – Spanje.

1966

Op 14 juli 1966 verloor de "Eleni"(geen gegevens teveel "Eleni"'s) haar roer. De "Eleni" werd vast gemaakt door de "Praia Grande".

1969

De "Utrecht" ging vanuit de haven van Bilbao – Spanje onderweg naar de positie van de Engelse tanker "Bamford"(1967 – 54.090 Brt.), die bij de Spaanse Noord West kust met machine-schade dreef. Bureau Wijsmuller kreeg opdracht de geladen "Bamford" naar Milfordhaven - Engeland te slepen.

Op 24 augustus 1969 werd door de "Utrecht" vastgemaakt, en nog op diezelfde dag gevolgd door de "Praia da Adraga" en op 25 augustus door de "Praia Grande" en op 26 augustus door de uit IJmuiden gekomen "Titan". De "Bamford" slaagde er op 27 augustus in om de machine schade te verhelpen en de reis op eigen kracht te vervolgen. Op 28 augustus 1969 arriveerde de "Bamford", geëscorteerd door de 4 betrokken sleepboten, in de haven van Pembroke - Engeland.

1970: "Poenix" of "Foinix" John Leonidas & Alexander Goulandris, Syros.

198?: "Poenix" of "Foinix" Neorion Syros Shipyards Ltd., Syros.

200?: "Poenix" of "Foinix" Neorion New SA Syros Shipyards, Syros.

2008: "Finix"

2010: Gesloopt

New Gallery

« Previous Image 10 / 13 Next »

060.jpg