De successen met de Super Servants leidden tot de bouw van een groter schip.
Het schip moest een geheel vrij ladingdek hebben en ook kunnen worden afgezonken zonder bodemreactie.
Dit betekende dat het schip dieselelektrische aandrijving moest hebben en dat de drijfkasten van voor naar achter en visa versa moesten kunnen worden gereden.
Aan de hand van de ervaringen met het vergaan van de Super Servant werd er een volledig onafhankelijke voortstuwing systeem ontwikkeld, één aan bakboord en één aan stuurboord.
De twee hoofdmotoren dreven ieder een generator aan en via straight street, ging het met 6000 volt naar achter waar twee elektromotoren (een BB en een SB motor) via een tandwielkast de verstelbare schroef aandreven.
De hoofdmotoren werden volledig gescheiden in twee aparte machinekamer ruimen boven dek geplaatst. De toegang was via een waterdichte deur tussen die machinekamers.
De Mighty Servants hadden een aparte rompvorm, die vorm was afgeleid van het model van de Amsterdamse dekschuiten. De achtergronden was dat in die tijd de vraag naar vervoer van relatief lichte floating plants enorm toenam,de schepen moesten zo laag mogelijke versnellingskrachten hebben voor dit vervoer.
Voor de grote en zware booreilanden en jack-ups was juist een hoge stabiliteit nodig. Vandaar de verschillende waterlijnoppervlakken,klein bij flaoting plants en licht materieel en groot bij de zwaardere objecten.
Er was besloten tot de bouw van één Mighty Servant, maar net voor het vertrek naar Japan, met de deurkruk in de hand, zei de heer Wijsmuller bestel er maar drie !
Een geheel apart verhaal zijn de verschillende lengten.
Toen de eerste Mighty klaar was kwam de werf met de mededeling dat ze wel driehonderd ton deadweight te kort kwamen, groot probleem, big problem voor hen, niet voor ons maar dat hoefden ze niet te weten.
Ze hadden al wel een oplossing, ter compensatie wilden ze de Mighty 2 10 meter langer maken, of wij dat goed vonden, onvoorstelbaar helemaal voor niets 10 meter langer.
Wij moesten daar even hard over nadenken antwoordden we.
De volgende dag waren de Japanners razend nieuwsgierig en de werfdirecteur wilde me al heel vroeg ontvangen.
Wij hadden de oplossing nr. 2 tien meter langer en nr. 3 ook weer tien meter langer, dus totaal 20 meter langer dan nr. 1.
De Japanners vonden het een heel origineel idee, de extra kosten voor nr. 3 hebben we toen samen met de Japanners gedeeld, iedereen blij.
Vandaar drie verschillende lengten.
Overigens ook de Mighty Servants konden slepen, er stond onderdeks een lier met 1600 meter draad, zogenaamd voor het achteranker maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan !